fbpx
  • Czcionka: A A+ A++
  • Interlinia: zresetuj wielkość interlinii włącz większą interlinie+
  • Kontrast: włącz kontrast wyłącz kontrast
  • Mapa strony: mapa strony
images/Informatyka_pliki/baner-maly-na-strone-ans.png


 

 

                   

                   



Międzyuczelniany Projekt Naukowo - Badawczy  

POLSKA GWARDIA NARODOWA  –  MIT, POTRZEBA 


CZY KONIECZNOŚĆ?


zaprasza 
 
do udziału w Konferencji Naukowej
 
Polska Gwardia Narodowa  –  mit, potrzeba
czy konieczność?,
 
która odbędzie się
 
 26 czerwca 2015 roku

Państwowa Wwższa Szkoła Zawodowa w Koninie,

budynek główny, ul. Przyjaźni 1, sala 3B,

godzina rozpoczęcia obrad 11.00
 
Organizatorzy:
 
  • Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas w Warszawie
 
  • Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie
  • Wydział Socjologii i Pedagogiki Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie

  • Wydział Zarządzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej w Warszawie
  • Wydział Zarządzania Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu
  • Wyższa Szkoła Bankowa w Wrocławiu
  • Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa w Poznaniu
  • Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Sieradzu
  • Zakład Teorii Bezpieczeństwa Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach
 
 





Idea projektu:
 
Charakterystyczną cechą przełomu XX i XXI wieku stał się niebywały, ze względu na zasięg i skutki społeczne, postęp techniczny i naukowy. Pomimo wysokiego poziomu rozwoju społeczeństwa, intensywność występowania zarówno konfliktów międzynarodowych jak i problemów o charakterze wewnętrznym, nie zmalała i  kreuje zróżnicowane postawy wobec zagadnień odnoszących się do sfer bezpieczeństwa.

Współczesny człowiek czuje się pozytywnie lokalizowany w nowej tożsamości ery społeczeństw informacyjnych, a równocześnie zaskakiwany szybko zmieniającymi się realiami i relacjami asymetrycznych wyzwań i różnorodnych zagrożeń. Istniejące przy tym realne ryzyka utraty zdrowia lub życia odczytuje, jako możliwe nie tylko w wyniku działań militarnych, ale również wobec wzrostu przestępczości zorganizowanej, możliwych zamachów terrorystycznych, katastrof bądź klęsk naturalnych. Wszystko to razem powoduje, że zarysowuje się wyraźna polaryzacja opinii społecznej wobec kwestii dotyczących bezpieczeństwa, tak w wymiarze jednostkowym jak i global­nym.

Analiza panujących we współczesnym świecie stosunków politycznych, militarnych i społecznych pozwoliła na wyprowadzenie stosunkowo optymistycznego poglądu, że w dającej przewidzieć się przyszłości wśród zagrożeń i wyzwań współczesnego świata, wojna i agresja zbrojna na dużą skalę nie będą tak znaczące, jak sytuacje kryzysowe, które mogą przerodzić się w wojny lokalne.

Jednocześnie należący do przeszłości konflikt pomiędzy blokiem państw demokratycznych, a blokiem państw pozostających w orbicie wpływów byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR), który chwilowo ustąpił wizji trwałego pokoju światowego, został zastąpiony realnie zarysowującą się konfrontacją pomiędzy demokracją, a różnego rodzaju ruchami rewolucyjnymi, w tym także terrorystycznymi.

Najbardziej zatem wiarygodnym staje się pogląd, że poza wyzwaniami kryzysowymi, zagrożenia obronności występować mogą w dowol­nej konfiguracji i przyczyniać się do powstania - wewnątrz państwa lub w jego najbliższym otoczeniu - sytuacji konfliktogennej. Może też dojść do wzajemnego nakładania się na siebie przyczyn.

W tej ostatniej opcji jednoznaczne zidentyfikowanie lub określenie typu zagrożeń będzie już niemożliwe.

W przedstawionych powyżej warunkach zrozumiałe jest, że bezpieczeństwo człowieka staje się trudne do zagwarantowania. Tym samym zaczyna być ono wartościowa­ne na zupełnie nowych poziomach, wśród których pojawiają się wcześniej nieznane lub lekceważone kryteria. Objawia się zatem, że pomimo panującego optymizmu nie stracił na znaczeniu aspekt stanowiący, iż zadaniem państwa jest przygotowanie do wojny lub potencjalnego konfliktu chociaż wcale nie musi on nastąpić.

W tym miejscu należy zauważyć, że bezpieczeństwo narodowe Polski ma wymiar szczególny. Dzieje się tak przede wszystkim za sprawą geostrategicznego położenia między istniejącymi państwami - co po raz kolejny zostało powszechnie uświadomione, bądź przypomniane rzeszom obywateli, za sprawą ostatnio notowanych wydarzeń na Ukrainie. Kraj nasz stoi także przed różnorodnymi wyzwaniami związanymi z członkowstwem w NATO, a w tym z obowiązującą koniecznością rozwijania indywidualnej i zbiorowej zdolności do odparcia zbrojnego ataku[1].

Konsekwencje powyższego spowodowały między innymi,  że w roku 2008 przyjęto w Polsce program profesjonalizacji Sił Zbrojnych. Zrezygnowano wówczas z istnienia armii poborowej opartej na powszechnej służbie wojskowej, na rzecz ochotniczej armii zawodowej. Jednym z elementów tych działań stało się utworzenie Narodowych Sił Rezerwowych (NSR), które media nazwały „polską Gwardią Narodową”. Wkrótce dostrzeżono, że jest to jednak poważne nadużycie, które wprowadza w błąd, bowiem po przeprowadzonych zmianach
 
 
Polska w ogóle nie posiada w ramach swoich sił zbrojnych komponentu, który byłby jakimkolwiek odpowiednikiem „obrony terytorialnej”.

Powyższe budzi coraz większy niepokój i zasadne pytania o zdolności obronne polskiego systemu militarnego. Pojawiają się przy tym emocjonalne wypowiedzi podnoszące przykładowo stan Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (SZ RP) do poziomu pojemności wszystkich miejsc siedzących na Stadionie Narodowym w Warszawie, bądź przypomnienia słów C. von Clausewitza, że państwo w którym organizacja wojskowa społeczeństwa upada, staje się „drogą publiczną dla obcych wojsk”.
W takim stanie rzeczy objawia się szereg istotnych rozbieżności i braków w ujęciu racjonalnych wniosków na przyszłość. Propozycje, które okresowo są kolportowane w „mass mediach” zamęt powyższy pogłębiają. Są one przy tym bardziej  autorskimi przejawami zdrowego rozsądku lub osobistych przemyśleń, a nie wynikiem badań naukowych.[2]

Z powyższych ustaleń wynika jasny wniosek, że pilnym zadaniem stojącym przed badaczami staje się konieczność analizy zagadnień odnoszących się do stanu obronności w kraju, a w tym zaistnienia sił „obrony terytorialnej” roboczo określonej mianem „Gwardia Narodowa” (GN).

Przedstawiona ocena sytuacji wzbudziła u zaprezentowanej poniżej uczelnianej grupy inicjatywnej potrzebę profesjonalnych badań, których celem jest próba odpowiedzi na pytanie: Czy w kontekście polskiej rzeczywistości Gwardia Narodowa może stać się rozwiązaniem pozwalającym osiągnąć zdolności obronne zarówno w wymiarze narodowym, jak i sojuszniczym?
 
Założenia organizacyjne:
 
Rozwiązanie postawionego powyżej problemu badawczego powiązano z następującymi działaniami:

1.    Powołanie międzyuczelnianego projektu naukowo-badawczego pod ogólnym hasłem: Polska Gwardia Narodowa  –  mit, potrzeba czy konieczność?

Termin: do 15.04.2015 r.
 
2.        Zorganizowanie konferencji (debaty) w sprawie odnalezienia odpowiedzi na najważniejsze problemy badawcze w brzmieniu:

a.       Jakie są konieczne zmiany w obszarach działalności państwa dotyczących zapewnienia  właściwego poziomu obronności kraju?

b.      Jak konieczne jest powołanie sił obrony terytorialnej kraju?

c.       Jakie powinny być kierunki rozwoju obrony terytorialnej kraju w kontekście nowoczesnej strategii państwa i sojuszu?

d.      Jakie rezerwy (potencjał) społeczno-obywatelskie można wykorzystać do idei tworzenia nowych sił obrony terytorialnej?

e.       Jaki ostatecznie kształt powinien przybrać komponent wspierający SZ, roboczo określony mianem „Gwardii Narodowej?
następnie wybór koordynatorów poszczególnych czynności badawczych.
 

Termin: do 30.06.2015 r.
 
3.        Zorganizowanie konferencji naukowej podsumowującej projekt, zbiorcze opracowanie    materiałów, przekazanie wyników badań do ewentualnego wykorzystania przez MON.
 

Termin: do 15.12.2015 r.
 
 
 
Wybrane propozycje obszarowo-tematyczne dla koordynatorów poszczególnych projektów badawczych:

1.        Projekt ds. rozpoznania rozwiązań na rzecz wspierania zdolności obronnych kraju (wg danych zarówno z krajów NATO jak i spoza Sojuszu).

2.        Projekt ds. zakresu zadań na rzecz wspierania wybranych przestrzeni bezpieczeństwa wewnętrznego (przykładowo: sytuacje kryzysowe, stanu wyjątkowego, działań antyterrorystycznych i kontrterrorystycznych; GW a Policja; GW a Państwowa Straż Pożarna; GW a Obrona Cywilna).

3.        Projekt ds. uzbrojenia i wyposażenia GW (przykładowo dokonany według podziału na jednostki: wspierające, zabezpieczenia, bojowe).

4.        Projekt ds. wykorzystania potencjału społeczno-obywatelskiego na rzecz tworzenia GN (przykładowo: OSP, straże gminne (miejskie), ZHP, pracownicy ochrony, członkowie grup rekonstrukcyjnych, stowarzyszeń strzeleckich).

5.        Projekt ds. rozwiązań i konieczności formalno-prawnych (przykładowo: GW a Konstytucja RP, misja GW, czas służby ochotniczej, rezerwa w GN, określenie możliwości i sposobów wsparcia, rodzaje zadań i obszar).

6.        Projekt ds. ekonomicznych, a w tym sposobów i możliwości finansowania GN (przykładowo: odniesienie do programu profesjonalizacji sił zbrojnych z 2008 r.; wykorzystanie zasobów samorządów; projektów oddolnych – np. biznesmenów podczas konsultacji dot. strategii Białostockiego Obszaru Funkcjonalnego; doświadczeń przedwojennych – typu FON)

7.        Projekt ds. organizacji i struktury GW (czyli aspekty odnoszące się do kwestii: podziału terytorialnego, rozlokowania placówek - koszarowania, sposobów wezwań mobilizacyjnych, wynagrodzenia, świadczeń, ewentualnych zniżek i przywilejów ochotników).

8.        Projekt ds. szkolenia członków GN (przykładowa problematyka: wdrażanie do przestrzegania dyscypliny służbowej, zasady życia koszarowego, motywowane do pełnienia służby i gotowości do poświęceń, zaplanowanie i określenie koniecznych kompetencji i rozwoju posiadanych umiejętności).

9.        Projekt ds. wymogów indywidualnych członków GN (przykładowo: przedział wiekowy ochotników, ograniczenia kondycyjne, znajomość języków obcych, posiadanie specjalistycznych umiejętności).

10.    Projekt ds. wymogów psychofizycznych członków GN (przykładowo problematyka: wzrostu wydolności fizycznej i stymulacji rozwoju psychicznego, w tym testy sprawności wstępnej, trening podstawowy i rozwijający, inne).

11.    Projekt ds. określenia zakresów przeszkolenia wojskowego (szkolenie podstawowe, zaawansowane bądź okresowe; aspekt nabycia nowych umiejętności - wybór profesji zawodowych bądź doskonalących).

12.    Projekt ds. kształtowania morale, postaw obywatelskich i patriotycznych w GN.
 
Rada Naukowa – Koordynatorzy projektów badawczych:
 
  • Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas w Warszawie  - dr Krzysztof Liedel
 
  • Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie 
- prof. ndzw. dr hab. Ireneusz T. Dziubek – Przewodniczący Rady Naukowej
- dr Artur Zimny – Wiceprzewodniczący Rady Naukowej
- dr Karina Zawieja-Żurowska
 
  • Wydział Socjologii i Pedagogiki Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie
- dr Adriana Sylwia Bartnik
- dr Dariusz Jurczak
 
  • Wydział Zarządzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej w Warszawie
- prof. dr hab. Waldemar Kaczmarek
- płk dr hab. Krzysztof Krakowiak
- dr hab. Marzena Trybull-Piotrowska
 
  • Wydział Zarządzania Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu
- doc. dr Jan Frąszczak
- doc. dr Beata Wenerska
- dr Anna Ludwiczak
 
  • Wyższa Szkoła Bankowa w Wrocławiu
- prof. ndzw. dr hab. Andrzej Bujak
 
  •  Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa w Poznaniu
- prof. ndzw. dr inż. Marian Kryłowicz
 
  • Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna w Sieradzu
- prof. ndzw. dr hab. Piotr Niwiński
- dr Jerzy Buczko
- dr Konrad Hennig
 
  • Zakład Teorii Bezpieczeństwa Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach
- prof. ndzw. dr hab. Włodzimierz Fehler
- prof. ndzw. dr hab. Jacek Zieliński
- dr hab. Arkadiusz  Indraszczyk
 
  • Sekretarze naukowi:
- dr Bogumiła Pawlaczyk (PWSZ Kalisz)
- dr Grzegorz Milewski (PWSZ Kalisz)
 
Organizacje i Stowarzyszenia Partnerskie:
 
        
 
- Stowarzyszenie „Edukacja dla bezpieczeństwa”
- Stowarzyszenie Strzeleckie „Bellona”
- Muzeum Techniki i Uzbrojenia Wojskowego w Kaliszu
                   
Uczestnictwo w przedsięwzięciu:
 
1.        Warunkiem uczestnictwa w konferencji (debacie) organizacyjno-programowej         jest przesłanie karty zgłoszeniowej drogą elektroniczną na adres mailowy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. do dnia: 12.06.2015 r.

2.        Prezentacja materiałów – w formie referatów, w panelach problemowych, wg załączonych wymogów redakcyjnych.

3.        Rada Programowa zastrzega sobie prawo dokonania tematycznego ograniczenia problematyki obrad po otrzymaniu zgłoszeń uczestnictwa i tematów referatów.

4.        Uczestnictwo w projekcie i pracach wyodrębnionych tematycznie jest nieodpłatne.