Różne drogi życiowe człowieka

Wyobcowanie dziecka a wsparcie systemu rodziny to tytuł Międzynarodowej Konferencji Naukowej, którą zorganizował Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych. To cykliczne już przedsięwzięcie naukowe wpisało się w dobre tradycje uczelni. Cieszy się dużym zainteresowaniem, czego świadectwem jest liczny udział w nim nie tylko prelegentów krajowych, ale i zagranicznych.

W sesji plenarnej zabrali głos naukowcy słowaccy: prof. Peter Jusko oraz prof. Marek Stachoń. Uczelnia prowadzi współpracę z Uniwersytetem Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy reprezentowanym przez prof. Petera Jusko oraz Wyższą Szkoła Zdrowia i Pracy Socjalnej św. Elżbiety w Bratysławie reprezentowanej przez prof. Marka Stachonia.

Uczestnicy konferencji wysłuchali dwóch interesujących dyskursów naukowych o charakterze teoretyczno empirycznym, pokazujących szeroki wachlarz czynników ryzyka wywołujących wyobcowanie dziecka oraz będący antidotum na zaniedbane obszary w życiu rodziny „program wychowania do wartości”, jaki powinna każda rodzina realizować. Refleksyjny sposób prezentacji wywodów naukowych stał się przyczynkiem do dyskusji oraz wywołał wiele autorefleksji.

Po sesji plenarnej dalsze obrady naukowe prowadzone były w sekcjach, których moderatorami byli organizatorzy konferencji: dr Marianna Styczyńska i dr hab. Jakub Bartoszewski prof. ANS.

W sekcji pierwszej dr hab. prof. hon. Jakuba Bartoszewskiego, prof. ANS i prelegenci omawiali szeroko rozumiane wychowanie oraz system rodzinny. Prof. Vołodymir Szewczenko z Uniwersytetu Lwowskiego przedstawił problematykę dzieci niesłyszących a wsparcie społeczne. Jego zdaniem istnieje potrzeba społecznej kampanii na rzecz osób niepełnosprawnych. W dalszej części obrad prelegenci przedstawili opracowany przez siebie dyskurs, np.: prof. Valentin Konstantinov omówił eurosieroctwo w Mołdawii jako element rozpadu relacji między dziećmi a rodzicem, zaś mgr Eva Ogueciakowa i mgr Katerina Hojcusova przedstawiły rolę wychowawczą Teatru przy Pasażu w Bańskiej Bystrzycy. Jest to teatr gdzie zawodowymi aktorami są osoby niepełnosprawne. Warto zauważyć, iż kolejne wstąpienia lokowały się w problematyce wyobcowania i wychowania oraz systemu rodzinnego, np.: prof. Kowalik, prof. Bartoszewski, mgr Jolanta Łaniecka, mgr Anna Bartoszewska, prof. Lesia Sikorska, czy prof. Katerina Ostrovska przedstawili znaczenie systemu rodziny na życie dziecka z rożnych perspektyw. W sekcji pojawiła się również problematyka związana z farmakoterapią i jej skutków dla systemu rodzinnego. Zagadnienie to podniosła dr Anna Żuk z Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.  

W sekcji drugiej dr Marianny Styczyńskiej prezentowane dyskursy spotkały się z dużym zainteresowaniem uczestników. Dr hab. Dorota Zbroszczyk, prof. UTH w Radomiu przedstawiła wachlarz zachowań kompulsywnych, które dorośli mogą zaobserwować u dzieci w celu podjęcia środków zaradczych. Podzieliła się też projektem „Fonostop”, stanowiącym program wsparcia dla rodzin borykających się z tym problemem. Dr Mikołaj Olszewski zaprezentował w swoim dyskursie szeroką gamę całościowego programu wspierania studentów z niepełnosprawnością na Uniwersytecie Techniczno – Humanistycznym w Radomiu. Podejmowane działania zapobiegają wykluczaniu takich osób z aktywności społecznej, kulturalnej czy realizacji własnych potrzeb.

Wartość systemu rodzinnego dającego dziecku siłe i moc, budującego pewność siebie podkreśliła w swoim wystąpieniu mgr Katarzyna Miklas. Zwróciła uwagę na niezmiernie ważną rolę rodziny w reintegracji społecznej dziecka. Z kolei mgr Justyna Jacińska „pokazała” w oparciu o indywidualny przypadek pozycję dziecka z rodziny dotkniętej problemem alkoholowym w przedszkolu. Antidotum na trudności z jakimi borykało się dziecko była odpowiedzialna, legitymująca się profesjonalnymi umiejętnościami nauczycielka przedszkola.

Wiele uwagi i wartościowych refleksji nakierowanych na tworzenie dziecku optymalnego środowiska rozwojowego w rodzinie zaprezentowała Ewa Ruszkowska. Jej pragmatyczne podejście przedstawione w wystąpieniu może prowadzić przewodnik po szczęśliwym dzieciństwie a w przyszłości i w życiu.

Szanse i zagrożenia w erze cyfrowej omówił w swoim dyskursie mgr Maciej Olejniczak. Warto pochylać się nad dzieckiem od najwcześniejszych przedziałów wiekowych aby nie „zatraciło” siebie, a współbycie z nim pozwoliło w przyszłości na dokonywanie wartościowych wyborów tego, z czego korzysta.

Reminiscencji dziecka wyobcowanego w dorosłości poświęcone było wystąpienie dr Marianny Styczyńskiej. To studium przypadku pokazało przykre konsekwencje zjawiska parentyfikacji doświadczanego w dzieciństwie.

Prowadzone w sekcji obrady i prezentowane dyskursy pozwoliły „zobaczyć” różne drogi życiowe człowieka oraz „dźwigany” przez niego bagaż doświadczeń wyniesionych z domu rodzinnego.

Konferencja odbyła się 26 marca 2024 r. w formie online.

dr Marianna Styczyńska, dr hab. Jakub Bartoszewski, prof. ANS.