O resocjalizacji i readaptacji społecznej

Współczesne wyzwania dla teorii i praktyki resocjalizacyjnej były tematem III Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej zorganizowanej przez Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych.

Zgodnie z zamierzeniem organizatorów, konferencja stała się płaszczyzną wymiany doświadczeń oraz refleksji teoretycznych i praktycznych dotyczących szeroko pojętej resocjalizacji i readaptacji społecznej zarówno dorosłych, jak i nieletnich. Wśród licznych uczestników konferencji (ponad 200 osób) byli pracownicy naukowi oraz przedstawiciele instytucji związanych z szeroko pojętą praktyką resocjalizacją z całego kraju. Wystąpieniom konferencyjnym przysłuchiwali się również studenci, przyszli adepci sztuki resocjalizacyjnej.  

W pierwszej części konferencji przedmiotem rozważań były zagadnienia dotyczące wybranych problemów resocjalizacji dorosłych. Z dużym zainteresowaniem wysłuchano wystąpień na temat: ewolucji instytucji probacyjnych w świetle wybranych elementów polityki kryminalnej państwa oraz kary ograniczenia wolności jako szansy na resocjalizację w środowisku otwartym. Przedstawiono także bardzo ważne i złożone zagadnienie depresji i agresji wśród osadzonych, a także podjęto tematykę opuszczania zakładu karnego jako sytuacji kryzysowej i związanych z tym działań pomocowych. Omówiono kwestie dotyczące niepełnosprawnych sprawców przestępstw w systemie probacji oraz wskazano, jak ważna jest instytucja mediacji z osobami odbywającymi karę pozbawienia wolności. Przedstawiono również zagadnienie roli zachowania poufności danych osobowych na przykładzie rejestru karnego na Ukrainie.

W drugiej części konferencji poświęconej tematyce resocjalizacji nieletnich w wystąpieniach poruszono bardzo ważne, aktualne zagadnienia dotyczące nieletnich sprawców czynu karalnego w procesie mediacji, przedstawiono rolę humoru we wspieraniu rozwoju psychospołecznego nieletnich oraz omówiono wyniki badań dotyczących dzieciństwa recydywistów penitencjarnych. Konferencja była świetną okazją do dokonania analizy zagadnienia psychoterapii w kurateli sądowej w założeniach i rzeczywistości.  Na podstawie badań własnych wskazano, jak ważna jest rola rodziny jako pierwszego środowiska prewencji w zapobieganiu patologii. Ostatnie, wystąpienie podsumowujące dotyczyło refleksji na temat współczesnych wyzwań dla teorii i praktyki resocjalizacyjnej.  

Warto podkreślić, że po każdej wyżej omówionej części konferencji odbyła się dyskusja dotycząca zaprezentowanej tematyki. Natomiast moderatorzy konferencji uzupełniali własnymi komentarzami kwestie poruszane w referatach. Za niewątpliwie konieczne uznano dalsze zacieśnianie współpracy nauki z praktyką w celu podejmowania konkretnych, a nade wszystko skutecznych działań resocjalizacyjnych.

Konferencja odbyła się 25 kwietnia 2023 r. w trybie online. 

dr Kazimiera Król, prof. ANS